βρόμος

[464] βρόμος, ὁ (βρέμω), Geräusch, Getöse, Hom. einmal, vom Prasseln des Feuers, Il. 14, 396; κεραυνοῦ Pind. Ol. 2, 27; Eur. Hipp. 1202; αὐλῶν, Flötengetön, H. h. Merc. 452 u. 17, 3; τυμπάνων Simonid. 106 (VI, 217); ἀνέμων Ant. Sid. 67 (VII, 8); Ap. Rh. 3, 1327; vom Erdbeben D. Sic. 5, 7.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 464.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika