[514] δαίδαλον, τό, das Kunstwerk, Neutrum von δαίδαλος; im singular. Odyss. 19. 227, πάροιϑε δὲ δαίδαλον ἦεν, an der περόνη einer χλαῖνα; im plural., in der Form δαίδαλα accus., Iliad. 5, 60. 14, 179. 18, 400. 482. 19, 19; nominat. δαίδαλα Iliad. 19, 13, τὰ δ' ἀνέβραχε δαίδαλα πάντα, die τεύχεα des Achilleus. – Hesiod. Th. 581; Pind. P. 5, 38; Diodor. 3 (9, 776).