δέελος

[534] δέελος, = δῆλος, Hom. einmal, Iliad. 10, 466 δέελον δ' ἐπὶ σῆμά τ' ἔϑηκεν, Scholl. Aristonic. διπλῆ δέ, ὅτι ὃ ἡμεῖς λέγομεν δῆλον, αὐτὸς εἶπε διελὼν δέελον, Scholl. Herodian. ταὐτόν ἐστι τῷ δῆλον· διὸ καὶ τρίτη ἀπὸ τέλους ἡ όξεῖα, καὶ ψιλοῠται τὸ δεύτερον ε, Uebrigens kommt auch δῆλος bei Homer nur einmal vor, Odyss. 20, 333. Vgl. noch εὐδείελος u. s. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1, 201.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 534.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: