[646] διχῆ, = δίχα; διατέμνειν Aesch Suppl. 539; διαλαμβάνειν, διαιρεῖν, Plat. Phil. 23 c Crat. 396 a, u. öfter; auch Sp; – doppelt, Plat. Rep. IV, 445 d; Dem. 1, 18.