[899] ἐπ-αναγκάζω, dazu nöthigen, Her. 8, 130; mit dem acc. u. inf., ἐπηνάγκαζέ νιν Διὸς χαλινὸς πρὸς βίαν πράσσειν τάδε Aesch. Prom. 674; Ar. Av. 1083; absolut, Her. 8, 130 u. Thuc. 5, 31, wie Andoc. 4, 17; ἑαυτὸν φίλον τινὶ γίγνεσϑαι Plat. Prot. 345 e; Sp.; auch pass., ἀροῦν ἐπαναγκασϑείς Ar. Plut. 525.