Online-Bibliothek

ἐπι-μάρτυρος

[960] ἐπι-μάρτυρος, ὁ, Zeuge wobei, wovon, Ζεὺς δ' ἄμμ' ἐπιμάρτυρος ἔστω Iliad. 7, 76, ϑεοὶ δ' ἐπιμάρτυροι ἔστων Odyss. 1, 273, vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 109. – Hes. sc. 20 u. sp. D.; als fem., Orph. Arg. 349.