[1003] ἐπί-χειρον, τό, Handgeld, nur im plur., Lohn, Belohnung, καὶ ἆϑλα ἀρετῆς Plat. Rep. X, 608 c; vgl. Ar. Vesp. 581; Theocrit. ep. 16, 8; Babr. 5, 9. – Im schlimmen Sinne, Strafe, τοιαῦτα μέντοι τῆς ἄγαν ὑψηγόρου γλώσσης τἀπίχειρα γίγνεται, das ist der Lohn, Aesch. Prom. 319; οὔτε ξιφέων ἐπίχειρα λαχοῠσα, d. i. nicht durchs Schwert getödtet, Soph. Ant. 814; τὰ ἐπίχειρα ἔχει Antiph. 1, 20; τῆς ἀγνοίας κομίζεσϑαι Pol. 4, 63, 1; τῆς ῥᾳϑυμίας, λιχνείας, Luc. Tim. 4 de merc. cond. 24 u. Sp.