ἐρι-βρεμέτης

[1028] ἐρι-βρεμέτης, , der laut tosende, donnernde Zeus, Il. 13, 624 u. sp. D.; λέων, laut brüllend, Pind. I. 3, 64; Aeschylus, Ar. Ran. 814; αὐλός, laut schallend, Archi. 4 (VI, 195), u. ä. sp. D.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1028.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika