[1089] εὐ-ποιητικός, ή, όν, wohlthuend, wohlthätig, τινός, Arist. rhet. 2, 2; εἰς χρήματα 3, 4; a. Sp.; τὸ εὐποιητικόν, Wohlthätigkeit, Arist. rhet. 1, 11; Plut. stoic. repugn. 38.