[1091] εὐ-πρός-ωπος, mit schönem Angesicht, μειράκιον Ar. Plut. 976, öfter; Plat. Charm. 154 d u. A.; mit heiterem Gesicht, Soph. Ai. 488. Uebertr., οὐκ εὐπροςώποις φροιμίοις ἄρχει λόγου Eur. Phoen. 1336; ὑπεκρίναντο οὕτω εὐπρόςωπα, so Scheinbares, so schöne Worte, wie λόγοι Dem. 18, 149; Sp. Vgl. εὐπρεπής. – Adv. εὐπροςώπως, Sp., wie Aristaen. 1, 9.