[1101] εὔ-τακτος, wohl geordnet, dem ἄτακτος entgegengesetzt, bes. vom Heere, κέρας Aesch. Pers. 391; Ar. Vesp. 424; εὔτακτοι παρὰ ταῖς ναυσὶ μένοντες, in guter Ordnung, Thuc. 2, 89; πόλις Ar. Av. 829; die Ordnung beobachtend, ordentlich, gehorsam. εὐτακτοτέρους καὶ εὐπειϑεστέρους ποιεῖ Xen. Mem. 3, 5, 5; πορεία Thuc. 7, 77; πράξεις Hdn. 6, 1, 8; geziemend, σιωπή Posid. Ath. IV, 153 c; γυνὴ εὔτ. τὸν βίον, sittsam, Plut. amat. 2. – Adv. εὐ-τάκτως, βαδίζειν ἐν ταῖς ὁδοῖς εὐτ. Ar. Nubb. 964; ἕπεσϑαιΧ. Xen. Cyr. 3, 3, 57; gehorsam, ποιεῖν τὸ παραγγελλόμενον An. 6, 6, 35; πείϑεσϑαι Mem. 3, 5, 18; ἐσϑίειν Ael. N. A. 3, 39.