[1214]θολο-ειδής, ές, kuppelförmig, ναόςAth. V, 205 c; vom Pantheon in Rom, D. Cass. 53, 27; πῶμα, s. ϑολία. – Auch adv., Diosc.;τὰ δ' ἄστρα ϑολοειδῶς ἐνεχϑῆναιD. L. 2, 9.
Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1214.