[1217] θρεπτικός, zum Ernähren geschickt, dasselbe betreffend; τέ χνη Plat. Polit. 267 b, ζωή Arist. Eth. 1, 7, 12; Sp. ϑρεπτικώτερος, -τατος, Ath. I, 32 d III, 82 f.