[1280] καθ-άλλομαι (s. ἅλλομαι), herabspringen; vom Sturmwinde, ἥτε καϑαλλομένη πόντον ὀρίνει, herunterfahrend das Meer aufregt, Il. 11, 298; ἀπὸ τοῠ ἵππου καϑαλόμενος Xen. Hell. 4, 5, 7; ἀπ' ὄχϑων, Ggstz von ἀνορούειν, equ. 3, 7; Sp., καϑάλασϑαι εἰς τὸ ἐντὸς τοῦ τείχους Luc. D. Mort. 14, 5.