[1307] καλαμ-ώδης, ες, mit Rohr bewachsen; τὰ λιμνῶν καλαμώδη Arist. H. A. 6, 14; λίμνη Zon. 7 (VII, 365). Vgl. καλαμαδίας.
Brockhaus-1911: Kalam [2] · Kalam
Meyers-1905: Kalâm · Kalam
Pierer-1857: Kalam