[1341] κατα-βρόξε-ε (einzelne Form eines aor., wie von καταβρόχω, vgl. βιβρώσκω), herunterschlucken, verschlucken, φάρμακον Od. 4, 222, wo Schol. unterscheiden καταβρόξειε, ὅτε λαμβάνεται ἀντὶ τοῦ καταπίῃ, u. καταβρώξειε, ὅταν ἀντὶ τοῦ καταφάγῃ, als käme es von καταβιβρώσκω, vgl. Buttm. Lexil. II p. 121. – Καταβρόξασαι Ap. Rh. 2, 271, καταβρόξειε D. Per. 604, καταβρόξῃ Lycophr. 742; παιδὸς καταβροχϑέντος αἰϑάλῳ δέμας 55.