[1346] κατα-δίκη, ἡ, Verurtheilung, Bestrafung; Epicharm. bei Ath. II, 36 d; πρὸς καταδίκας ἐκπεπτωκότες, verbannt, Pol. 26, 5, 1; Sp., wie Plut. adv. Col. 32. – Die Strafe, Luc. D. Mort. 10 E.; bes. Geldstrafe, ἡ κατ. διςχίλιαι μναῖ ἦσαν Thuc. 5, 49; ἐκτετικέναι, ἀπολαβεῖν, Dem. 21, 91. 47, 52 u. A.