[1349] κατ-αθλέω, niederkämpfen, im Kampfe besiegen, Poll. 5, 44; καταϑλῆσαι τὴν ἀμαϑίαν Plut. de audit. 10 M. – Gew. = sich sehr im Kampfe üben, διάπονοι τὰ σώματα καὶ κατηϑληκότες Plut. Mar. 26; Suid. führt auch κατηϑλημένων an, was er ἐγγεγυμνασμένων erkl.