[1355] κατα-κολλάω, verleimen, festleimen, u. übh. verbinden, zusammenfügen, Hippocr.; αἱ ϑύραι ϑυΐναις κατεκεκόλληντο σανίσι Callixen. bei Ath. V, 205 b; Sp.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana