[1361] κατ-αλοάω (s. ἀλοάω), zerdreschen, zermakmen, zerprügeln; Eubul. Ath. XIV, 622 e; τῇ ῥύμῃ τῇ τῶν ἵππων τοὺς πίπτοντας κατηλόων Xen. Cyr. 7, 1, 31; τοὺς ὁμήρους κατηλόησαν Aesch. 2, 140; κατηλοημένος τὴν ὀφρύν Luc. Icarom. 15.
Brockhaus-1911: Kat' exochen · Kat
Herder-1854: Kat
Meyers-1905: Kat' exochēn · Kat
Pierer-1857: Kat' exochēn · Kat-Block · Kat' anthrōpon · Kat [1] · Kat [2]