[1404] κατ-ονομάζω, 1) benennen, Theophr. u. Folgde; τούτους τε καὶ τὴν Ἴδην ἀπὸ τῆς ἐν Κρήτῃ κατονομάσαι Strab. XIII, 604. – 2) zusagen, verloben; παρϑένον οὖσαν γυναῖκα τῷ βασιλεῖ κατωνομασμένην Pol. 5, 43, 1; weichen, D. Hal. 1, 16.
Brockhaus-1911: Kat' exochen · Kat
Herder-1854: Kat
Meyers-1905: Kat' exochēn · Kat
Pierer-1857: Kat' exochēn · Kat-Block · Kat' anthrōpon · Kat [1] · Kat [2]