[1492]κοσμο-ποιέω, die Welt machen, schaffen, von Gott, Plut. Symp. 8, 2, 3; von den Philosophen, die Welt entstehen lassen, z. B. ἐξ ἀκινήτων γὰρ ἄρχεται κοσμοποιεῖν ὁ ἈναξαγόραςArist. de coel. 3, vgl. Hetaphys. 13, 3.
Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1492.