[36] λευρός (vgl. λεῖος), glatt, eben, ausgebreitet, χῶρος, Od. 7, 123; Orak. bei Her. 1, 67; Σικελίας γύαι, Aesch. Prom. 369; λευρὸν οἶμον αἰϑέρος, 394; λευρὸν κατ' ἄλσος, Suppl. 503; ἐν ψαμάϑῳ λευρᾷ πόντου, Eur. Hec. 699; πέδον, Phoen. 836; ξίφος, Pind. N. 7, 27; sp. D., wie εἴςοδος Opp. Hal. 3, 343; αὖλαξ, Lycophr. 268; δρόμος, Ep. ad. 121 (XIII, 18). Uebertr., schlicht, arglos, σωφροσύνη, Hesych.