λῃστικός

[41] λῃστικός, zum Rauben, Plündern geneigt, räuberisch, Thuc. 6, 104; ἔϑνη, Arist. pol. 8, 4; ἡ λῃστική, Räuberei, Plat. Soph. 222 c; – τὸ λῃστικόν, das Raubwesen, die Räuberbande, Thuc. 1, 13. 2, 69 u. Sp., vgl. Lob. Phryn. 242. – Adv. λῃστικῶς, nach Räuberart, z. B. τὰ πλοῖα τῷ παλαιῷ τρόπῳ λῃστικώτερον παρεσκευασμένα, Thuc. 1, 10.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 41.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: