νεηνίης

[236] νεηνίης, , ion. = νεανίας, w. m. s. In der Od. stets adj., = νέος, so νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς, νεηνίαι ἄνδρες, 10, 278. 14, 524, wie Her. 7, 99 u. sp. D. in der Anth.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 236.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: