[617]πινυτός (für πνυτός von πνέω, s. πέπνυμαι, vgl. πινύσσω), verständig, klug, einsichtsvoll; Od. 1, 229. 4, 211. 11, 445; Pind. I. 7, 25; πάντα ἄρτια καὶ πινυτά, Sol. el. v. 39 bei Dem. 19, 255.
Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 617.