Online-Bibliothek

προς-καίω

[767] προς-καίω (s. καίω), noch dazu anbrennen, anzünden; προςκαύσασα τὴν χύτραν, Ar. Vesp. 828; προςκεκαυμένα σκεύη, 939; übertr., παιδὶ ἰσχυρῶς προςεκαύϑη, in Liebe zu einem Knaben entbrennen, Xen. Conv. 4, 23; Sp.