προςπορεύομαι

[778] προςπορεύομαι, pass., hinzugehen, τινί, zu Einem, Pol. 4, 3, 13; an Etwas gehen, sich an Etwas machen, εὐλαβῶς προςπορεύεσϑαι πρὸς πᾶν παρὰ [778] τὴν κοινὴν ἔννοιαν λεγόμενον, 10, 27, 8; aber προςπορεύεσϑαι πρὸς τὴν ἀγορανομίαν ist = sich um die Aedilität bewerben, 10, 4, 1 u. öfter, mit der v. l. προπορ.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 778-779.
Lizenz:
Faksimiles:
778 | 779
Kategorien: