πτυΐδιον

[811] πτυΐδιον, τό, dim. von πτύον, Schol. Ar. Av. 1148.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 811.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: