[858] σακο-δερμιτης, ὁ, aus Soph. frg. 562 angeführt u. von Phot. erkl. οἱ μὲν τὸν ὄφιν, οἱ δὲ σκώληκα τὰ δέρματα διεσϑίοντα· ἄμεινον δὲ τὸν ἐπὶ τῷ δέρματι χαλκὸν ἔχοντα, παρ' ὅσον τὰ σάκη ἐπίχαλκα; u. so Hesych., bei dem σακοδερμιστής steht, vielleicht σακοδερμηστής.