[916] σπάνις, ἡ, von Sachen, Seltenheit, das in geringer Anzahl Vorhandensein, Mangel; ὥςτε μὴ σπάνιν ποτὲ σχεῖν τοῠ βίου, Soph. O. R. 1461; O. C. 507; βίου, Eur. Hec. 12; ἀγαϑῶν, Rhes. 245; βύβλων, Her. 5, 58; Thuc. 7, 60; ἀργυρίου σπάνις ἐστὶν ἐν πόλει, Lys. 19, 11; νομῆς, Plat, Legg. III, 679 a; ἐν σπάνει χρημάτων κατα-στήσειν, Dem. 19, 153; Pol. u. Sp.