σπονδίτης

[924] σπονδίτης, ὁ, fem. σπονδῖτις, = σπονδήτης, σπονδῖτις σταγών Gaetul. 3 (VI, 190).

Quelle:

Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig ³1914, Band 2, S. 924.

Permalink:

Lizenz:

Faksimiles:

Kategorien:

Online-Bibliothek