στωμύλλω

[960] στωμύλλω, auch als dep. med. στωμύλλομαι, nur im praes., mundfertig oder geschwätzig sein, schwatzen, auch im mildern Sinne, losen, von angenehmer, einnehmender Gesprächigkeit; στωμύλλων, Ar. Nubb. 990; ἀλκυόνες, αἳ παρ' ἀενάοις ϑαλάσσης κύμασι στωμύλλετε, Ran. 1305; u. med., παῠσον δ' ἡμῶν τὰς ὑπονοίας τὰς περικόμψους, αἷς στωμυλλόμεϑ' εἰς ἀλλήλους, Pax 959; Th. 1073 Ran. 1069.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 960.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: