[1022] συν-ηβάω, die Jugendjahre zusammen verleben; Scol. 18 Jac.; δελφῖνι συνηβώοντος ἑταίρῳ, Opp. Hal. 5, 472; übertr., τοῖς Δελφοῖς ἡ Πυλαία συνηβᾷ καὶ συναναβόσκεται, Plut. de Pyth. orac. 29.
Brockhaus-1911: Sun [2] · Sun
Meyers-1905: Sun, The · Sun [2] · Sun [1]
Pierer-1857: Sun [2] · Sun [1] · Rising Sun