[1024] συν-θετικός, ή, όν, zum Zusammenstellen, Ordnen gehörig, geschickt; τῶν συνϑετικῶν ἐπιστήμων, Plat. Polit. 308 c; τοῦ πιϑανωτέρου, Luc. hist. conscr. 47.
Brockhaus-1911: Sun [2] · Sun
Meyers-1905: Sun, The · Sun [2] · Sun [1]
Pierer-1857: Sun [2] · Sun [1] · Rising Sun