[1096] τεταγών, ein ep. reduplicirter aor. II. vom ungebräuchlichen ΤΑΓὨ (s. ΤΑΩ, τῆ), fassend, packend; ῥῖψε ποδὸς τεταγών, am Fuße packend, Il. 1, 591; absolut, ῥίπτασκον τεταγών, 15, 23.