τήγανον

[1105] τήγανον, τό, mit τήκω zusammenhangend, Tiegel, Pfanne zum Schmelzen; com. bei Ath. oft, vgl. Poll. 10, 98; sp. D., wie Bass. 3 (XI, 74), Ep. ad. 471 (Plan. 194). S. τάγηνον.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1105.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: