[1275] φιλ-απ-εχθημόνως, adv. von φιλαπεχϑήμων; Plat. λοιδορουμένους τε αὑτοῖς καὶ φιλαπεχϑημόνως ἔχοντας Rep. VI, 500 b; Luc. hist. conscr. 59 u. öfter.