ψεύστης

[1396] ψεύστης, , 1) der Lügner, Betrüger; Il. 24, 261; Soph. Ant. 1180 u. sp. D., wie Mel. 41 (XI, 90), Bass. 11 (VII, 372); auch in Prosa, Dem. 19, 201 u. Sp. – 2) als adj. masc., lügenhaft, täuschend; ψεύστης λόγος Pind. N. 5, 29; πυρσός Bass. 5 (IX, 289); τύμβος, ein Kenotaph, Gaetul. 7 (VII, 275).

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1396.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: