[391] Du hest mi so väl Fründschaft dan
un büst nu so wit mit mi gahn
dörch Nacht un Dag un dick un dünn,
nu wi'ck di all, wat got is, günn'n –
ick segg di nu adschüs!
Torecht heww ick wat Origs klœhnt,
kann sin, toväl ok vor di drœhnt;
na, jede Vagel fläut't sin Leed,
so as he nah sin'n Snabel heet –
ick segg di nu adschüs!
Wi gahn nu all beid hier vuneen,
wen weet, wat wi üns weddersehn,
wen weet, wat du dat tweete Mal
ok stiggst mit mi de Landstrat dal –
ick segg di nu adschüs!
Wen weet, wat ick ok Order krieg
un wider gah un wider stig;
ick häng min'n Handstock an de Wand
un schüdd di, Broder, nu de Hand
un segg di nu adschüs!