Online-Bibliothek

Inne Fremdn

[311] Dat gift keen Land so grön un so schön –

O weer ik wedder to Hus!

Dar singt de Vageln so fröhli,

Dar is de Schatten so köhli –

O dat ik wannern muss!

En Garn de liggt dar achter den Tun,

Dar blömt de Rosen so roth.

Min Leefste de neem sik en Annern,

Gesellen un de mœt wannern:

Ade, du Leefste, lęv wol!

Un Vader is dot, un Moder is dot –

O leeg ik dar ünner de Eer!

Dar sungn de Vageln so fröhli,

Dar weer de Schatten so köhli –

Ik seeg di nimmermehr!