Nobilis. Ampliss. et Consultiss. Viro. dn. Godofredo Textori.

Haereditario in Mersin. Lygio-Bregensi ac Wolaviensi Secretario

Domino & Amico Colendo.

CAROLUM Tragoediam, postquam nuper ultimùm recognovi, ac quod dudum publico pollicitus, uberiore facinoris atrocissimi adumbratione insignem theatro reddidi; Tu maximè occurrebas VIR NOBILISSIME, cujus fidei atq; Tutelae permitterem scriptum ambigua huc usqve judiciorum statera libratum. Ut ut enim, qvibus cordi fas, decorq; rerum atqve integritas recti ingente encomio exornarint Poema, qvod paucos intra dies attonito, atq; vix condito in hypogaeum REGIS cadavere sceleris horror expressit: fuere tamen qvi censerent imprudentem me, haud tantum nimis ex propinqvo, sed qvasi ipso parricidii momento Sontes arguere. Alii stilo nimis acri, signum qvasi ultionis dare contendebant, absit enim illos ut morer qveis flagitii aestimium inerat. Absolvit tandem Germania fermè universa insons carmen, qvae Tertiùm Tragoediam hancce meam flagitabat. Itaq; ne spernere judicium Serenissimorum, atqve Illustrissimorum, deniq; Eorundem viderer, qvi omne in hisce studiis aevum trivere, opus REGIO CRUORE horridum, denuo aggressus, addidi quae & longior dies, & nonnulli qva scriptis in publicum, qva monitis calamoq; sollicito rerum earundem detexere. Tuum verò Nomen VIR NOBILISSIME atqve AMPLISSIME vel ideò praefigere mihi visum; memorem ut me testarer temporis illius qvo post decennium ab exteris reducem volupe Tibi fuit Fraustadii noscere Hominem, qvem dein omni conatu amplectendum rebare. Hinc qvotiescunq; data occasio, extollere Tu, Amicum, conciliare mihi tum Viros Maximos: alia deniqve & nova Exilia cogitanti, injicere manum,[5] & excutere animo desiderium eorum, ad qvae turn in remota latè loca vocabar. Imputent alii suis in me studiis, qvod Patria me retineat; dum constet incitamento Te fuisse, illis ut me legerent, mihi ut haererem. Sed & tristiora, subinde animi Tui sensa nudavere; cum crebro, Dulcissimorum funere consternatum, solatio fulcires, & qvoties fortuna contra daret, spei meae consuleres. Nec mutasse Te, utut nos locorum intercapedo jam destineat, nuper accepi, cum Filiolae meae cladem miserarere. Adde alia quae spondent haud ingratum Tibi fore, hoc qvod dico munus. Vix mihi decretum fuerat ordiri haecce mortualia, cum creber monitor opus urgeres. Obrepebat tum mihi maestissimo nescio qvis torpor & scriptionis taedium. Tu solari curas, & me mihi reddere. Formidabam publico credere foetum praematurum: Tu omni ope editionem promovere. Habe ergo qvod adoptione adsciscas, sed expolitum: cum rude id Tibi perplacuerit. Postremum libuit TRAGOEDIAM ad TE mittere, qvi, qvae hocce genus scripti exigat, aprimè nosti. Itaq; exprimendo huic parricidio, colores qvi decent, adhibuerim nec ne; Tuum erit statuere. Sane, si ullibi, hic certè obtinet illud Petronii: Non res gestae versibus comprehendendae sunt, qvod longe melius historici faciunt: sed per ambages, Deorum, adde & spectrorum, Larvarumq; ministeria, & fabulosum sententiarum tormentum praecipitandus est liber spiritus, ut potius furentis animi Vaticinatio appareat, qvam religiosae orationis sub testibus fides. Qvamvis igitur seriem sceleris immutare, aut penitus evertere, mihi haud fuerit integrum: ea tamen Peripetiarum Varietate theatrum hoc instruxi, ut plura me jam olim praedixisse, qvàm narrasse non nemo affirmarit. Sed Tui, ut dixi, haec arbitrij sunto! nec enim pluribus TE detinere visum, plus satis iis ut constat libellis occupatum qvos CELSISS. ILLUSTRISSIMUSq; PRINCEPS, dum curarum partem in Te devolvit, integritati Tuae atq; sollicitudini permisit. Salve, & dum supplicum precibus continuus, emolumento publico, commodo singulorum faves: & hos faeda suorum conjuratione oppressi REGIS innocentissimos[6] qvaestus admitte. Sic PRINCIPI CELSISS. Sic Ducatui sospitem diu servet supremus Regum atq; populorum Arbiter DEUS, quod vovet & Animo

Nobil. Amplitud. T.

addictiss.

A. Gryphius.

Glogov Idib. Januar.

A. cIc Ic CLXIII.

Quelle:
Andreas Gryphius: Carolus Stuardus. Stuttgart 1972, S. 5-7.
Lizenz:
Kategorien:
Ausgewählte Ausgaben von
Carolus Stuardus
Carolus Stuardus