Surrexit Christus! somno evigilavit Adamus.
Surrexit Christus! sunt guttura fracta Colubro.
Surrexit Christus! clausa exit turre Josephus.
Surrexit Christus! devicit Josua Reges.
Surrexit Christus! sua spes impletur Jôbo.
Surrexit Christus! Gideon Seb stravit et Oreb.
Surrexit Christus! super hoste Manoa triumphat.
Surrexit Christus! truncat Goliatha Davides.
Surrexit Christus! Daniel spelæa relinquit.
Surrexit Christus! Jonam cete ejicit alvo.
Surrexit Christus! Phœnix reparatur ab igne.
Surrexit Christus! Bombyci vita novatur.
Surrexit Christus! sunt diruta Tartara Ditis.
Surrexit Christus! nostrum scelus omne sepultum est.
Surrexit Christus! sunt lytra soluta Jehovæ.
Surrexit Christus! sunt debita nostra remissa.
Surrexit Christus! stimulum mors perdidit atra.
Surrexit Christus! demta est victoria Averno.
Surrexit Christus! Victori reddite plausus.
Surrexit Christus! Reduci Pæana sonate;
quem benè præludet Germano carmine CLAIUS,
cujus Romano nuper Clio ore canebat.
Vos, Magni Patres, Vos dedita corcula Musis,
Cras, postquam fuerit tacta Umbra à Sole Secunda,
Teutonici auditum Vatis nova metra venite,
atque, venustatem maternæ audite loquelæ.
P.P. Norimb. 23. April. Anni 1644.
Johannes Michael Dilherrus.
[7] Nun Christus auffersteht! muß Adam wieder wachen.
Nun Christus auffersteht! zerberst der Schlangen Rachen.
Nun Christus auffersteht! wird Joseph Kerkerloß.
Nun Christus auffersteht! wird Josua sehr groß.
Nun Christus auffersteht! was Job wust/ ist erfüllet.
Nun Christus auffersteht! sind Oreb/ Seb gestillet.
Nun Christus auffersteht! der Samson sieget ob.
Nun Christus auffersteht! singt man dem David Lob.
Nun Christus auffersteht! wird Daniel befreiet.
Nun Christus auffersteht! wird Jonas außgespeiet.
Nun Christus auffersteht! des Fenix Asche lebt.
Nun Christus auffersteht! der Seidenwurm neu webt.
Nun Christus auffersteht! das Raubschloß ist zerschmissen.
Nun Christus auffersteht! die Handschrifft ist zerrissen.
Nun Christus auffersteht! das Lößgeld ist erlegt.
Nun Christus auffersteht! fort keine Schuld sich regt.
Nun Christus auffersteht! der Stachel ist zerstükket.
Nun Christus auffersteht! die Hölle wird durchlükket.
Nun Christus auffersteht! frolokket/ freuet euch.
Nun Christus auffersteht! besingt den Sieg zugleich.
Wie aber dieses könn ein jeder recht verbringen/
Das übernimt Herr Claj euch klüglich vorzusingen/
Der unlängst im Latein/ was seine Clio kan/
Mit einem Kunstgesang hat lieblich dargethan.
Ihr großen Vätter komt/ ihr Kunstergebnen Leute/
Komt/ komt und höret an/was ich euch nur bedeute/
Wann morgen/ liebt es Gott/ der Sonnenschatten rührt
Den zweyten Zeigerstrich/ wird alles außgeführt.
Komt/ komt und höret an das liebliche Vermögen/
Das unser Sprache hat die Hertzen zu bewegen/
Hört dem Poeten zu/ was in gebundner Weiß
In unsrer Mutterzung erlange klugen Preiß.
Nürnberg den 23 April. 1644.
Johann Michael Dilherr.
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro