[964] συγ-κατα-θνήσκω (s. ϑνήσκω), mit od. zugleich sterben, Ἕκτορι μὲν Τροίη συγκάτϑανεν, Archi. 35 (VII, 139).
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana