[980] σύμ-βουλος, ὁ, Berather, der einen Rath giebt, Rathgeber, σύμβουλοι λόγου τοῠδέ μοι γένεσϑε, Aesch. Pers. 166, vgl. 171; γένεσϑε τῶνδε σύμβουλοι πέρι, Ch. 84; Eum. 682; οὔτε σύμβουλον δέχει, Soph. Phil. 1305; Eur. Hel. 1025 u. öfter; Ar. Ach. 626; u. in Prosa: Thuc. 3, 42. 5, 63; Plat. Soph. 217 d; περί τινος, Prot. 319 b, u. öfter, wie Folgde, Dem. 1, 16; ἡ σ., Rathgeberinn, Xen. Hell. 3, 1, 13; σύμβουλος γέγονε τοῦ πολέμου, er rieth zum Kriege, Pol. 35, 4, 8. – Bei Plut. adv. stoic. 10 Senator.
Brockhaus-1911: Homo sum, humani nihil a me alienum puto · Cogito, ergo sum
Eisler-1904: Cogito ergo sum · Cogitor, ergo sum · Cogito, ergo sum
Herder-1854: Homo sum, nihil humani a me alienum puto · Domine, non sum dignus · Cogito ergo sum
Kirchner-Michaelis-1907: homo sum · cogito, ergo sum
Mauthner-1923: Cogito ergo sum
Meyers-1905: Homo sum, nil humani a me alienum puto · Helichrўsum · Cogĭto, ergo sum
Pierer-1857: Homo sum, humani nihil a me aliēnum puto · Cogito, ergo sum