[1261] φερ-έγγυος, Bürgschaft bringend, bürgend, Bürgschaft leistend, im Stande seiend Bürgschaft zu leisten, vermögend zu bezahlen, übh. zuverlässig, sicher, hinreichend, ausreichend; c. inf., αὐτὸς μὲν οὐ φερέγγυός εἰμι δύναμιν τοσαύτην παρασχεῖν Her. 5, 30; λιμὴν φερέγγυος διασῶσαι τὰς νέας 8, 49, 1, geeignet die Schiffe zu bergen; τίς Προίτου πυλῶν κλείϑρων λυϑέντων προστατεῖν φερέγγυος Aesch. Spt. 396, vgl. 452. 779 Eum. 87; τί γὰρ κελεύεις, ὧν ἐγὼ φερέγγυος Soph. El. 930; πρὸς τὰ δεινὰ ἐπειδήπερ ὑπέστη, φερεγγυώτατος ἐφάνη Thuc. 8, 68.