χοεύς

[1361] χοεύς, , gen. χοέως, zsgzgn χοῶς, Ar. Pax 529 Th. 347, acc χοᾶ Equ. 95, χοᾶς Ach. 964 u. öfter, – 1) ein Maaß für Flüssiges, congius, = 12 κοτύλαι oder sechs sextarii, der dritte Theil eines ἀμ φορεύς, Dem. 43, 8; vgl. Diophant. (App. 19). – Auch ein Getreidemaaß, so viel wie χοῖνιξ. – 2) = χεῦμα. – Vgl. auch χοῠς.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1361.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: