1 Wem man ein Handbreit gönnt, der nimpt ein elen lang. – Petri, II, 625; Henisch, 1682, 43; Simrock, 4290; Sailer, 156.
*2 Er weicht keine Handbreit.
Holl.: Hij gaat geene hand breed van zijne plaats. (Harrebomée, I, 279.)