Külken
Külk'n1 in d' Kinn hät 'n krûsen Sinn, Külk'n in de Back'n hät 'n Schelm in 'n Nack'n. (Altmark.) – Danneil, 279.
1) Grübchen in der Wange oder im Kinn, Verkleinerungsform von Kul, das jede Vertiefung bezeichnet, Grube, Grab, Loch, z.B. Messkûl = Mistgrube.