Online-Bibliothek

ἰχθύ-κεντρον , τό , = ἰχϑυόκεντρον , Poll . 10, 133.

ἰχθυ-μέδων , οντος, ὁ , Fischherrscher, der Delphin. Marc. Sid . 54.

ἰχθυ-νόμος , dasselbe, so heißen die Delphine Opp. Hsl. 1, 643.

ἰχθυ-ολκός , ὁ , Fischzieher, Fischer, Hesych .

ἰχθυ-οπτίς , od. ἰχϑυ-οπτρίς, ίδος, ἐσχάρα , zum Fischkochen, -backen, VLL.

ἰχθυ-ουλκός , = ἰχϑυ-ολκός , VLL.

ἰχθυ-παγής , ές , den Fisch festhaltend, ἀγκίστρων ἰχϑυπαγῆ στόματα Theaet. Schol . 1 (VI, 27).

ἰχθύ-πρωρος , mit einer Fischschnauze, Hesych. v . Σαμιακός , l. d .

ἰχθυ-φάγος , = ἰχϑυο-φάγος, πελάγους σκύλακες , das sind Delphine, Philp . 72 (IX, 83).

ἰχθυ-φόνος , Fische tödtend, Opp. Cyn . 2, 444.

ἰχθυ-ώδης , ες , fischartig, Arist. part. anim . 4, 13 u. Sp . – Adv., Arist. H. A . 4, 9. – Auch = ἰχϑυόεις , fischreich, λίμνη Her . 7, 109.

ἰχθύα , ἡ , ion. ἰχϑύη , die getrocknete Haut des Fisches ῥίνη , die man zu Raspeln brauchte, Hippocr., Galen .

ἰχθυάζω , fischen, ὅτ' ἰχϑυάζετο Apollds . 26 (VII, 693).

ἰχθυάριον , τό , dim . von ἰχϑύς , Fischlein, nur Conj. für ἰχϑυηρόν bei Diphil. Ath . VI, 228 b.

ἰχθυάω , fischen ; ἰχϑυάασκον γναμπτοῖς ἀγκίστροισιν Od . 4, 368, vgl. 12, 95; Hes. Sc . 209; sp. D., Opp. Hal . 1, 426; auch med., Lycophr . 46.

ἰχθύδιον , τό , dim . von ἰχϑύς , Fischlein; Ar. frg . 344; Mnesim. Ath . VIII, 359 c; Arist. H. A . 2, 14 u. Sp . [Bei Archestr. Ath . VII, 311 c u. Luc. ep . 20 (XI, 405) ist υ kurz.]

ἰχθυήματα , τά , eigtl. Fischschuppen, bei Hippocr . λεπίσματα φλοιῶν , Erotian . erkl. ῥινίσματα , Raspelspäne.

ἰχθυηρός , die Fische betreffend; πινακίσκος , Fischschüssel, Fischbrett, Ar. Plut . 814; σπυρίς Poll . 6, 94; ζωμός Luc. Lex . 5; vgl. ἰχϑυάριον .

ἰχθυΐα , ἡ , der Fischfang, Procl.

ἰχθυϊκός , = ἰχϑυηρός , LXX. u. a. Sp .